สัตวภพ...การผจญภัยในโลกของสรรพสัตว์

เนื้อเรื่อง

                “หากไม่ลุกโชติช่วงดั่งเปลวไฟ ก็มีแต่จะต้องมอดไหม้เหมือนกองฟืน”

                คำคมจากหนังสือเรื่อง “สัตวภพ” ที่ยังคงตราตรึงใจผมอยู่ทุกวันนี้ แม้จะดูเหมือนนำไปใช้ในชีวิตจริงไม่ได้ แต่หากลองคิดดูดีๆ แล้ว ในการทำงานใดๆ ให้ประสบความสำเร็จได้ เราจะต้องทุ่มเททั้งกายและใจ มุ่งมั่นและเต็มที่กับมัน เปรียบดั่งเปลวไฟที่ลุกโชติช่วงนั่นเอง

                ผมจำได้อย่างแม่นยำว่าผมเห็นหนังสือเรื่องนี้บนแผงหนังสือเมื่อประมาณ 6-7 ปีที่แล้ว “สัตวภพ” แต่งโดย “RedPegasus” เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มอายุ 15 ปี “นารันดร” ที่ต้องเข้าไปผจญภัยในอีกภพหนึ่งคือโลกของสรรพสัตว์ เนื่องจากเขาเป็นผู้ครอบครองดวงจิตของคู่แฝดของเขาในอีก 3 โลก ได้แก่เทวภูมิ อสุรภูริ และสัตวภพ หมายความว่าหากเขาได้รับอันตรายถึงชีวิต คู่แฝดของเขาอีก 3 โลกก็จะได้รับอันตรายไปด้วย

                เนื่องจากคู่แฝดของนารันดร ณ สัตวภพ เป็นผู้นำทัพในการป้องกันการก่อศึกสงครามที่เกิดขึ้นในโลกของสรรพสัตว์ และเพราะเขาไม่ใช่ผู้ครอบครองดวงจิต ฝ่ายศัตรูจึงคิดแผนร้ายคือกำจัดผู้ครอบครองดวงจิตของอีกฝ่ายแทน ซึ่งก็คือ นารันดร ในโลกมนุษย์ ด้วยเหตุนี้ จึงต้องมีผู้ปกป้องนารันดร ได้แก่ 2 พี่น้องเสือสมิง สมิงคาล และ สิงหรา โดยพาตัวของนารันดรไปยังสัตวภพ เพื่อให้ปลอดภัยต่อทั้งชีวิตของนันดรเองและนาคาร คู่แฝดของเขา

                เรื่องสัตวภพนี้เป็นนิยายแฟนตาซีที่ผสมผสานความเป็นไทยได้อย่างลงตัว มีการใช้ตัวอักษรแตกต่างจากหนังสือเล่มอื่นๆ คือตัวอักษร คอคนแทนตัว “ค” ซึ่งปัจจุบันได้เลิกใช้ไปแล้ว ทำให้รู้สึกถึงมนต์ขลังของหนังสือเล่มนี้ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายคำศัพท์ยากๆ ไว้ท้ายเล่มเพื่อให้เข้าใจรายละเอียดของเนื้อเรื่องได้มากขึ้น ซึ่งบางคำก็เป็นคำที่พบเห็นได้ตามบทกลอนและอาขยานด้วยเช่น “ศศิ” แปลว่า ดวงจันทร์ “ณิชา” แปลว่า สะอาดบริสุทธิ์ และ “กรินทร์” แปลว่า ช้าง เป็นต้น

                สาเหตุที่หนังสือเรื่องนี้เป็นหนังสือเล่มโปรดของผม เพราะสัตวภพ เป็นนิยายแนวแฟนตาซีที่ให้กลิ่นอายของไทยโบราณ มีการข้ามภพไปเพื่อทำภารกิจบางอย่างให้สำเร็จลุล่วง โดยตัวเดินเรื่องนั้นเป็นผู้ชาย ซึ่งในขณะอ่านผมก็ยังแอบคิดว่าตัวเองเป็นนารันดร ได้เข้าไปผจญภัยและปกป้องแผ่นดินอยู่หลายครั้ง และอีกสิ่งที่สร้างความประทับให้กับผมก็คือ ทำให้เรารักสัตว์มากขึ้น เพราะในเรื่อง มีสัตว์ชนิดหนึ่งที่เมื่อได้ยินหลายๆ คนคงร้องอี๋ นั่นก็คือ “แมลงสาบ” หากแต่เรื่องนี้เขาเป็นเจ้าชายที่นิสัยดี ร่าเริงและเป็นมิตร ในตอนสุดท้ายที่นารันดรจะต้องกลับสู่โลกมนุษย์ เขาได้ฝากบอกนารันดรไว้ว่า อย่าทำร้ายเพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์ของข้าที่อยู่ในโลกมนุษย์นะ ทำให้ผมกำจัดแมลงสาบไม่ลงไปพักใหญ่ๆ เลยทีเดียว

                ผมรู้สึกได้ว่า นิยายล้วนส่งอิทธิพลต่อผู้อ่าน ดังเช่นความรักสัตว์ที่เกิดขึ้นกับผม หรือคติแง่คิด ที่เราสามารถนำไปปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้ ทุกวันนี้ สัตวภพ ยังคงเป็นหนังสือที่ผมชื่นชอบที่สุดแม้เวลาจะผ่านมาหลายปีแล้ว และหากใครยังไม่เคยอ่านเรื่อง สัตวภพนี้ อยากให้เพื่อนๆ ได้ลองมาหาอ่านกันดูครับ แล้วจะพบกับการผจญภัยครั้งใหม่ที่คุณไม่มีวันลืมแน่นอน